Aan de praat. Met een vraagteken of een uitroepteken? Is het vehicle eindelijk gefixt?? Is het eindelijk zover dat ik kan geloven dat mijn pols weer ‘aan de praat’ is? Met een gecompliceerde polsbreuk – wat de mijne bleek – is dat een lastige vraag. Het hoopvolle antwoord is: ik kan hem in elk geval weer gebruiken. De waarheid is dat veel lukt zolang ik de Lane Keeping Assistent zijn werk laat doen. Zodra ik zelf tegenstuur geeft mijn pols met luide signalen aan dat dat niet meer de bedoeling is.
Reparatieboekje
MIjn persoonlijke reparatieboekje is in de afgelopen twee jaar behoorlijk aangevuld. Drie keer in het gips in anderhalf jaar tijd. Eindeloos veel revalidatiesessie bij een handenexpert. En het eindresultaat: ga maar kijken of je weer kunt ‘rijden’. Mocht het niet lukken dan rest alleen nog 1 laatste redmiddel: mijn pols kan ook helemaal vastgezet worden, maar dat leidt dan tot ‘een stuur’ dat niet meer kan draaien. Tel je zegeningen.
Door de donkere tunnel
Door de donkere tunnel
En daar sta je dan… met je kapotte vehicle in een donkere tunnel. Niet wetend hoelang het duurt voor je weer het licht in rijdt. Gooi eer nog een lockdown bovenop en het feestje was compleet. Hoewel ik, als ik heel eerlijk ben het best fijn vond dat iedereen tot stilstand werd gedwongen. Dat voelde wat minder eenzaam dan toekijken hoe iedereen nog heerlijk op de snelweg zat. Mijn inbox stroomde vol met persberichten die ik niet kon verwerken. Ik leerde de berichten te negeren. Ik werd benaderd of ik interesse had in een testrit met de Polestar (hoe leuk, hoe graag… maar ik mocht niet eens rijden). Ik had plannen voor podcasts… oh nee… rijden… tillen… laat maar.
In de garage
Motor verbindingen
Als je zo lang in de garage staat, komen de vragen vanzelf. Waarvoor doe ik wat ik doe? Voor wie doe ik dit? Wat kost t mij? Wat levert het op? Wanneer is mijn aanpak een antwoord op een vraag van iemand. En van wie dan? Welke vraag probeer ik uberhaupt te beantwoorden? Hoe moet ik verder? Kan ik verder, wil ik verder? En voor hoe lang kan ik dan verder? Hoelang moest ik wachten tot mijn pols eindelijk weer echt ‘aan de praat’ zou zijn?
En wat ik zeker niet wilde is starten en dan de motor weer horen afslaan.
Leren schakelen
Schakelen
Revalideren bleek een lange les in schakelen. Voorzichtig optrekken in zijn een. Maar veel te enthousiast veel te snel op volle snelheid. Terugschakelen. Accepteren dat je soms alleen nog maar in de achteruit kan. En dan eerst maar weer eens een tijdje stil komt te staan. Maar die wil om weer aan de praat te komen was toch sterker.
Om mezelf weer op de goede weg te krijgen, meldde ik me aan als vrijwilliger voor hulp aan Oekraïense vluchtelingen. Of iemand een twee uur durende bijeenkomst wilde notuleren? Tuurlijk, kan ik wel. Oei… te hard gegaan, dikke boete als gevolg. (Gelukkig had ik op tijd bedacht mijn telefoonrecorder aan te zetten.)
Ik werd gevraagd om een website te bouwen… Betaalde klus nog wel. En ook iets dat ik heel leuk vind. Door mijn werk in heel veel stukjes te hakken is het gelukt (voor wie het interesseert: neem een kijkje).
Voor de eindshow van de basisschool bleek ik de enige te zijn die de vaardigheden en de tijd had om een halfuur durende videoclip te monteren. En hier werd ik dus echt blij van. De wil om het te doen stelde me in staat de pijn die het kostte minder belangrijk te laten zijn. En toen kreeg ik hoop.
Versnellen omdat ik iets heel graag doe, en op tijd terugschakelen omdat mijn lijf er om vraagt.
Aan de praat!
Opgepoetst motorblok vintage auto
En toen kreeg ik een uitnodiging. Voor een persintroductie van een gloednieuw merk in Europa. De Nio et7. Nio? daar heb ik ruim twee jaar al een artikel over geschreven voor het ANP. Uit de grote stroom van nieuwsberichten was het er een die me opviel en is bijgebleven. NU wordt deze auto dus ook echt in Europa op de markt gebracht. Met een verse persvoorlichter waar ik goede contacten mee had, toen hij nog voor DS werkte. Ik was meteen terug bij het plezier dat ik had in het maken van video’s voor mijn youtube kanaal. (Zie als voorbeeld de video: de 7 verleidingen van de DS7).
Opgepoetst en wel.
En ja… ik wil weer de weg op. Nieuwe avonturen tegemoet. Niet altijd in volle vaart, maar goed letten op mijn begrenzers. Mijn site en reviews zal ik in een tempo langzamer moeten doen dan voorheen. Binnenweggetjes in plaats van de snelweg. Maar he, zijn binnenweggetjes niet sowieso interessanter?
En meer ‘aan de praat’. Dus ik ga op zoek naar nieuwe interessante gasten voor meer afleveringen voor de Vrouw aan het Stuur podcast. Letterlijk meer ‘Aan de praat’.
Ik heb er zin in!
