De Renault Zoe lacht me tegemoet, met haar wit omlijnde ogen en grappige neusje. De ronde vormen en haar afmetingen maken haar op het oog een kleine maar vooral vriendelijke auto.
Zoals gebruikelijk krijg ik van Renault een korte instructie over de ins en outs. In het logo aan de voorkant blijkt het laadpunt te zijn verstopt, waar ik toegang toe krijg door een knopje op het dashboard in te drukken. Dit wordt een vloeiende beweging: auto stoppen met de stop-startknop, laadklepknopje indrukken, uitstappen, stekker in het laadcontact, weglopen en de rest regelt zichzelf.
Thuisladen op netstroom
Bij gebrek aan laadpaal thuis, omdat ik zelf (nog) geen elektrische auto heb, laad ik met een extra stevig verlengsnoer vanuit mijn normale stopcontact. Dit is echt de meest langzame vorm van laden, maar tot mijn verbazing blijk ik met deze strategie geen enkel probleem te hebben om de Zoe elke ochtend 100% geladen te hebben. Sterker nog ik vermoed dat ik het ook prima gered zou hebben met 1x in de 2 a 3 dagen laden.
395 km actieradius (met gegarandeerd voor minimaal 250 km onder slechte omstandigheden)
De officiële actieradius van 395 kilometer maakt dat een rit van Groningen naar Maastricht zonder tussendoor laden gereden kan worden. Voor de terugrit kun je bij elke laadpaal terecht, maar bij een snellaadstation gaat dit uiteraard het snelst. De Zoe heeft in de kofferbak 2 laadkabels meegeleverd. Met de 50 Combo CSS-aansluiting laad je in 30 minuten 150 kilometer extra actieradius op. In de kleine lettertjes staat wel dat de actieradius (en oplaadtijd) afhankelijk zijn van de buitentemperatuur, het vermogen van de laadpaal, je rijstijl en de laadstatus van de batterij. Renault garandeert in elk geval een minimale actieradius van 250 kilometer.
Dagelijkse praktijk
Ik kan voor deze recensie natuurlijk kiezen om juist zo ver mogelijk te rijden om te zien welke actieradius de Zoe nou werkelijk haalt. Maar juist vanwege de angst van veel mensen dat je met een lege accu kan komen te staan, test ik deze week vooral het ‘doodnormale’ gebruik. Ik moet een paar dagen een gimiddlede afstand van woon-werkverkeer rijden. De rest van de dagen bestaan vooral uit veel stad- en streekritjes – de gebruikelijke mama-taxi, zeg maar. Juist die kleine ritjes met koude motor, lage snelheid en veel remmen en optrekken zijn brandstofslurpers. Met een fossiele brandstofauto funest voor je brandstofgebruik. Ondanks het koudere weer kom ik met de Zoe nooit onder de 70% lading. Ook niet als ik van Ede naar Schiphol-Rijk rijd. Ik kan dus nog gemakkelijk terug. Angst voor een lege accu is in elk geval nergens voor nodig.
Snelheid
De topsnelheid van de elektrische Renault is 140 kilometer per uur. Om het maximale uit de actieradius te halen wordt echter aanbevolen om ongeveer 100 km/uur te rijden. Dit geldt overigens voor elke elektrische auto. Dat lijkt ten opzichte van alle snelheidsduivels natuurlijk tergend langzaam, maar gelukkig heeft onze regering net besloten dat 100 de algemene snelheidslimiet wordt. En als iedereen 100 rijdt dan valt deze snelheid helemaal iet zo op.
In de ‘normale’ stand trekt de Renault Zoe sportief op en omdat de kracht van elektriciteit direct beschikbaar is gaat dit in één vloeiende beweging. In de eco-stand voelt het minder krachtig, maar als ik mezelf vergelijk met de auto’s om me heen, blijkt de Zoe toch heel goed mee te komen van 0 tot 100. Deze stand is ondertussen wel zuiniger voor je energiegebruik en dus beter voor je actieradius.
Energie opwekken terwijl je rijdt
De versnellingspook kent 3 standen: uiteraard R, N en D, maar met een extra tikje wissel je van de D naar de B-modus. Deze B-stand is echt uitermate relaxt, en vooral aan te bevelen in stadsverkeer. Wanneer je het ‘gas’pedaal loslaat, remt de auto af zoals je kent van het aloude ‘remmen op de motor’. De auto komt weliswaar niet tot stilstand op deze manier maar rolt rustig door met een snelheid minder dan 10km/uur. In de praktijk blijkt dat ik maar zelden echt op de rem hoef te trappen. Extra voordeel is dat de energie van het remmen maximaal benut wordt in deze ‘one-pedal’-modus. De remenergie wordt namelijk teruggevoerd naar de elektriciteitsvoorraad. Je ziet de batterij dan weer een procentje hoger worden in plaats van lager.
Effect van rijstijl
In het digitale scherm kun je precies zien wat jouw rijstijl en de rem doen met de batterij. Je wordt keurig op de hoogte gebracht wanneer het regenereren niet lukt omdat de batterij te vol is of te koud is. (Koude batterijen kunnen minder goed laden). Overigens is er deze week een dag dat ik de hele buurt ruiten zie krabben, maar vanwege de beschikbare elektriciteit en de verwarmde spiegels is de Zoe echt in een mum van tijd ijsvrij.
Relaxte Ruimte
Door de one-pedal bediening en het gemak van het sturen merk ik dat ik heel rustig zit in deze auto. Ook de meeste belangrijke functies zijn via het stuur te bedienen. Bij zo weinig beweging is het extra fijn dat de stoelen zo goed zitten, fijne hoogte, goede steun en toch zacht genoeg. De bekleding is overigens – evenals het grijze paneel – gemaakt van gerecyclede autogordels. Best een fijne gedachte als je milieuvriendelijk wilt rijden. En van binnen blijkt de Zoe ook veel ruimer dan je van buiten zou inschatten. Ook de op het eerste oog kleine achterbank zit lekker en kan met gemak drie pubermeiden hebben. En als je elkaar aardig vindt, gaat het best met 3 iets stevigere dames.
Zen van Zoe
De uitrusting van de Zoe kun je met de verschillende varianten (Life, Zen, Intense en Edition One) zelf kiezen, de rijervaring is voor alle auto’s vergelijkbaar volgens Renault. De Zoe Zen die ik rijd, heeft allerlei technische en vooral praktische handigheidjes, zoals een draadloze oplader voor je telefoon, parkeerassistentie, rijbaanassistentie, extra bochtverlichting en automatische verlichting met een grootlicht dat automatisch bij elke tegenligger, dus ook die met gele lichten, dimt. Alleen de plaatsing van de bekerhouders vind ik een beetje onhandig ver achterin de console zitten. Maar als je zo Zen wordt van rijden, dan mag dit best het enige kleine nadeel zijn.